تفاوت‌های بین DVB-T2 و DVB-C چیست؟

DVB-T2 و DVB-C دو روش منحصر به فرد برای ارائه تلویزیون دیجیتال را نشان می دهند. DVB-T2 از سیگنال های زمینی استفاده می کند که از طریق هوا به تلویزیون شما می رسند. DVB-C برای انتقال محتوا به شبکه های کابل متکی است. تفاوت بین DVB-T2 و DVB-C در نحوه کار آنها است که هر یک را برای موقعیت های خاص مناسب می کند.

خلاصه ی تکنولوژی

DVB-T2 چیست؟

DVB-T2 به معنای پخش ویدیوی دیجیتال - نسل دوم زمینی است. این استاندارد برای انتقال سیگنال های تلویزیونی دیجیتال از طریق هوا است. پخش کنندگان از فرستنده های زمینی برای ارسال سیگنال ها استفاده می کنند که تلویزیون یا دستگاه شما از طریق آنتن دریافت می کند. این تکنولوژی به شما اجازه می دهد بدون نیاز به اتصال کابل یا ماهواره ای به کانال های رایگان دسترسی داشته باشید.

DVB-T2 در مقایسه با نسخه قبلی خود، DVB-T، بهره وری بهتری را ارائه می دهد. از تکنیک های فشرده سازی پیشرفته برای ارائه کیفیت بالاتر ویدیو و صوتی استفاده می کند. شما می توانید از محتوای HD یا حتی Ultra HD با این استاندارد لذت ببرید. همچنین از کانال های بیشتری در یک محدوده فرکانس پشتیبانی می کند، که آن را برای مناطق با پهنای باند محدود ایده آل می کند. اما قدرت سیگنال ممکن است بسته به محل شما و فاصله شما از فرستنده متفاوت باشد.

DVB-C چیست؟

DVB-C یا پخش ویدیویی دیجیتال - کابل، استاندارد برای ارائه تلویزیون دیجیتال از طریق شبکه های کابل است. اپراتورهای کابل سیگنال ها را از طریق کابل های هم محوری یا فیبر نوری به طور مستقیم به دستگاه شما منتقل می کنند.صفحه اصلی. این روش تضمین می کند که اتصال پایدار و قابل اعتماد، تحت تاثیر آب و هوا یا موانع جغرافیایی قرار بگیرد.

DVB-C کیفیت تصویر و صدا عالی را ارائه می دهد. این برنامه از طیف گسترده ای از کانال ها از جمله محتوای برتر و بر اساس تقاضا پشتیبانی می کند. برای دسترسی به این خدمات به یک کابلی سازگار یا یک تلویزیون با یک دکمه DVB-C داخلی نیاز دارید. برخلاف DVB-T2، DVB-C نیاز به اشتراک به یک ارائه دهنده کابل دارد که ممکن است هزینه ها را افزایش دهد. با این حال، عملکرد ثابت را ارائه می دهد، و این باعث می شود که در مناطق شهری انتخاب محبوب باشد.

تفاوت های کلیدی بین DVB-T2 و DVB-C

رسانه انتقال

قابل توجه ترین تفاوت بین DVB-T2 و DVB-C در نحوه انتقال سیگنال ها است. DVB-T2 از پخش زمینی استفاده می کند. سیگنال ها از طریق هوا از یک فرستنده به آنتن شما می روند. این روش در مناطقی که فضای باز دارند یا زیرساخت های کابل در دسترس نیستند، به خوبی کار می کند. از سوی دیگر، DVB-C به کابل های فیزیکی، مانند کواکسیال یا فیبر نوری، برای انتقال سیگنال ها به طور مستقیم به خانه شما متکی است. این باعث می شود که در شهرها یا مناطق دارای شبکه های کابل نصب شده انتخاب بهتری باشد.

کیفیت سیگنال و پوشش

کیفیت سیگنال و پوشش بین این دو استاندارد به طور قابل توجهی متفاوت است. DVB-T2 می تواند کیفیت عالی ویدیو و صوتی را ارائه دهد، اما عملکرد آن به مکان شما و قدرت سیگنال پخش بستگی دارد. موانع مثل ساختمان ها یا تپه ها ممکن است سیگنال را تضعیف کنند. با این حال، DVB-C کیفیت ثابت را ارائه می دهد زیرا از کابل استفاده می کند. آب و هوا و يا موانع جغرافيايي بر آن تاثير نمي گذارد. این قابلیت اطمینان DVB-C را برای مناطق شهری با جمعیت متراکم ایده آل می کند.

الزامات سخت افزاری

برای استفاده از DVB-T2 به آنتن و تلویزیون یا دستگاه قابل استفاده نیاز دارید. راه اندازی ساده و مقرون به صرفه است. برای DVB-C، شما نیاز به یک جعبه کابل یا یک تلویزیون با یک دکمه DVB-C داخلی دارید. شما همچنین نیاز به دسترسی به یک ارائه دهنده کابل. در حالی که سخت افزار DVB-C ممکن است هزینه بیشتری داشته باشد، اغلب شامل ویژگی های اضافی مانند محتوای مورد نیاز است.

هزینه و دسترسی

DVB-T2 معمولاً رایگان است و به همین دلیل گزینه ای مقرون به صرفه است. فقط براي تجهیزات پول ميدي در مقابل، DVB-C نیاز به اشتراک برای یک سرویس کابل دارد. این به کل هزینه اضافه می شود. با این حال، خدمات کابل اغلب شامل کانال های برتر و ویژگی های اضافی است که ممکن است هزینه را برای برخی از کاربران توجیه کند. دسترسی نیز متفاوت است. DVB-T2 به طور گسترده ای در مناطق روستایی و حومه شهر در دسترس است، در حالی که DVB-C در شهرها رایج تر است.

موارد استفاده برای DVB-T2 و DVB-C

چه موقع DVB-T2 را انتخاب کنید

DVB-T2 اگر در یک منطقه روستایی یا حومه شهری زندگی می کنید که زیرساخت های کابل محدود است، بهتر کار می کند. به شما اجازه می دهد بدون پرداخت اشتراک به کانال های رایگان دسترسی داشته باشید. اگر شما یک راه حل مقرون به صرفه برای تماشای تلویزیون را ترجیح می دهید، این گزینه به نیازهای شما مناسب است. شما فقط به یک آنتن و یک تلویزیون یا دستگاه قابل اجرا برای شروع نیاز دارید.

این استاندارد همچنین ایده آل است اگر شما انعطاف پذیری می خواهید. شما می توانید تلویزیون خود را به راحتی حرکت دهید، زیرا به کابل های ثابت وابسته نیست. به عنوان مثال، اگر از کمپینگ لذت می برید یا در یک RV سفر می کنید، DVB-T2 به شما اجازه می دهد در حال حرکت تلویزیون را تماشا کنید. علاوه بر این، از محتوای با وضوح بالا پشتیبانی می کند، بنابراین می توانید از کیفیت تصویر واضح بدون هزینه اضافی لذت ببرید.

چه موقع DVB-C را انتخاب کنید

DVB-C انتخاب خوبی است اگر در یک شهر یا منطقه شهری زندگی می کنید که به شبکه های کابل دسترسی دارید. این یک اتصال پایدار و کیفیت تصویر ثابت را بدون توجه به آب و هوا یا موانع فراهم می کند. اگر به قابلیت اطمینان اهمیت می دهید، این گزینه تجربه ی دید بی نقصی را ارائه می دهد.

این استاندارد همچنین اگر شما می خواهید به کانال های برتر یا محتوای مورد نیاز دسترسی داشته باشید، عالی است. ارائه دهندگان کابل اغلب این ویژگی ها را با اشتراک خود بسته بندی می کنند. در حالی که هزینه آن بیشتر از DVB-T2 است، مزایای اضافی ممکن است هزینه را توجیه کند. اگر از انواع متنوعی از گزینه های سرگرمی لذت می برید، DVB-C گزینه های بیشتری را ارائه می دهد.

تفاوت های بین DVB-T2 و DVB-C در مورد روش های انتقال، کیفیت سیگنال و نیازهای سخت افزاری آنها می باشد. DVB-T2 از سیگنال های زمینی استفاده می کند، در حالی که DVB-C به کابل ها متکی است. باید بر اساس محل و بودجه ی خود انتخاب کنید. اگر در مناطق روستایی زندگی می کنید، DVB-T2 هزینه های مقرون به صرفه ای را ارائه می دهد. برای محیط های شهری، DVB-C قابلیت اطمینان و ویژگی های برتر را فراهم می کند.